The King is Dead, RISK 2018

NEDERLANDS BENEDEN

What a trip! A group of lunatics with the difficulty to be there every rehearsal. Man, I have been struggling to do all this. My idea was to make a Commedia dell'Arte play with them. In itself a good idea and the group also started the rehearsals in September 2017 with full confidence.

Unfortunately, there were soon some dropouts because it was hard to pick the priorities in a student life. Of course I understand all that. Yet it remains difficult when you often have to look for replacements. In the end, I had my group together and I could get started. The challenge remained. I had chosen to write a piece in which everyone had the same amount of time and space to shape his or her character. Everyone had as much text as the other, so nobody had a leading role.

Oh yeah. If you expect me to write a review about my own piece, you are wrong, man. :)

Where was I? Yes! I know it again. The players were given plenty of room to get started. They are really crazy, those people. So Commedia dell'Atrte was a perfect idea. They were nicely vulgar, dirty, rough and tough. As it should be. I received completely different reactions from many people afterwards. It went from: "Wow, this is awesome!" to "This really went too far! It’s simply too much!".

So you see again that theater is something for everyone. Or you think it’s shit. Or you want to see part 2. In any case: I had a great time with my group and they showed two great performances. Thank you: Ricardo Cordeiro de Sousa, Emiel Ferment, Szula Kane, Elena Krynina, Giulia Montorsi, Zuza Nazaruk, Jana Rosenfeld, Thelonious Schairer-Penny, Dina Sobhi, Michal Tadla.

ENGLISH UP

Het was het reisje wel, zeg. Een groep leuke gekken die het wel lastig vonden om er elke repetitie bij te zijn. Man, wat heb ik zitten worstelen om dit allemaal voor elkaar te krijgen. Mijn idee was om een Commedia dell'Arte stuk te maken met ze. Op zich een goed idee en de groep begon ook vol vertrouwen aan de repetities in september 2017.

Helaas waren er al snel wat afvallers omdat het qua prioriteiten in de studentenlevens lastig in te delen was. Daar heb ik natuurlijk alle begrip voor. Maar toch blijft het lastig als je vaak vervangers moet gaan zoeken. Uiteindelijk had ik mijn groep bij elkaar en kon ik aan de slag. De uitdaging bleef aanwezig. Ik had ervoor gekozen om een stuk te schrijven waarbinnen iedereen even veel tijd en ruimte kreeg om zijn of haar personage vorm te geven. Iedereen had even veel tekst, dus niemand had een hoofdrol.

Oh, ja. Als je verwacht dat ik een recensie ga schrijven over mijn eigen stuk, hebbie het goed mis, joh. :)

Waar was ik gebleven? Ja. Ik weet 'm weer. De spelers kregen alle ruimte om lekker aan de gang te gaan. Ze zijn echt knotsgek, die mensen. Dus Commedia dell'Atrte was een perfect idee. Ze waren lekker vulgair, grof, hard en ruig. Zoals het hoort. Ik kreeg achteraf van veel mensen compleet verschillende reacties. Het ging van: "Wauw! Wat is dit vet, zeg!" tot "Dit ging echt te ver! Dit kan echt niet!".

Zo zie je dus maar weer dat theater voor elk wat wils is. Of je vind het maar zo, zo. Of je wilt deel 2 zien. In ieder geval: ik heb uiteindelijk een geweldige tijd met mijn groep gehad en het waren twee geweldige voorstellingen. Bedankt: Ricardo Cordeiro de Sousa, Emiel Ferment, Szula Kane, Elena Krynina, Giulia Montorsi, Zuza Nazaruk, Jana Rosenfeld, Thelonious Schairer-Penny, Dina Sobhi, Michal Tadla.