Onder toeziend oog van mijn vriend Bob, de papegaai op mijn schouder, schrijf ik er weer flink op los. Het zijn nu twee toneelstukken waar ik mee bezig ben voor het komende toneel-seizoen. Verstandsverduistering en "nog-onbekende-werktitel".
Verstandsverduistering is al een stuk wat heel erg concreet is. Lisette Janse heeft het originele script geschreven en ik mag het toneelstuk gaan regisseren. Er zijn hier en daar wat aanpassingen nodig, aangezien het stuk meer als filmscript is geschreven. Het is dus het nodige lees-, correctie- en schrijfwerk wat het tot een absoluut succes moet leiden. Ik noem het concreet omdat de taakverdeling al duidelijk is en iedereen heeft "Ja" gezegd. De spelers zijn gecast en de productie gaat eind augustus van start. Tenminste, de repetities dan. Ik kan verder eigenlijk niets over het stuk vertellen. Niet meer dan, volg "Zevende Zintuig" en kom kijken straks in 2019. Ik draai me net om, om aan Lisette te vragen wat ik erover mag zeggen. Haar antwoord: "misdaad, thriller?". Als ik het aan Bob vraag, krijg ik als antwoord: "Kom eens, gekke Bob". Je ziet het, het is lastig te beschrijven. Kom gewoon kijken.
Het andere stuk, met de prachtige titel: "nog-onbekende-werktitel" staat helemaal nog niet vast. Het is een idee dat een aantal weken geleden ineens in mijn kop verscheen. Nadat ik "The King is Dead, Long Live the King" schreef en regisseerde voor RISK toneel, kreeg ik de zin en de inspiratie om een nieuw stuk te schrijven voor komend seizoen. Ondanks dat ik nog niet door het nieuwe bestuur ben benaderd om weer een seizoen met de vereniging mee te kunnen werken, schrijf ik gewoon lekker door. Een stuk over een groep studenten die gedwongen op elkaars lip zitten. De hele dag in een studentenhuis. Waarom doet iemand zoiets?
Je ziet het, ik ben druk bezig met komend seizoen. De twijfel is bij mij aanwezig om meerdere projecten nog op te pakken, want ik moet hiernaast ook gewoon nog "dingen doen" die mijn huur betalen. Maar goed: bezige handjes, zijn blije handjes.
Reactie schrijven