Vast & Zeker voorbij

Soms zeggen ze wel dat de reis belangrijker is dan de bestemming. Maar wanneer de bestemming drie voorstellingen zijn, staat de bestemming als onderdeel van de reis.

 

Het was niet altijd even makkelijk om zo'n grote groep aan de praat te krijgen. Veel spelers staat gelijk aan aandacht verdelen. Dat is heel erg moeilijk wanneer de één net iets meer aandacht vraagt dan de ander. Ik mag niet klagen over de taken waarvan ik wist dat ze er zouden zijn. Dus in plaats van klagen, zet ik dit maar om in het beschrijven hoe veel ik heb genoten van de groei van eenieder in dit toneelstuk.

 

Een groep spelers met gemengde ervaring. Super om mee te kunnen en mogen werken. Elke speler had weer een andere drempel om te overwinnen, dingen te ontdekken en materie om te leren. Tijdens de repetities hebben we ook de nodige dingen moeten aanpassen, omdat de spelers het niet altijd eens waren met de inhoud. Ik ben altijd zo blij wanneer spelers aangeven dat ze sommige dingen graag anders zien. Met de juiste argumentatie, is dat geweldig om als feedback te ontvangen. Het is niet mijn stuk, het is ons stuk.

 

Schrijven is schrappen. Ik begon dit toneelstuk met het beeld van een groep studenten die vastzat in een huis. De reden waarom ze vast zaten, was voor nu niet belangrijk. Het belangrijkste beeld voor mij was de verveling en hoe deze studenten met elkaar elke dag een potje Uno aan het spelen waren. Het toneelbeeld kwam ook in mijn hoofd dat de studenten Uno aan het spelen waren, maar dat halverwege het Uno spel achteruit werd gespeeld. Dus om het beeld te creëren dat het elke dag weer opnieuw gebeurden. Er was geen verandering. Elke dag, maar weer en weer. Leuk beeld, grappig om te doen. "Gaan we doen!", dacht ik. Bij de repetitie dat we dat gingen uitproberen, bleek inderdaad erg moeilijk. Vooral met veel spelers. Het beeld was niet wat ik in mijn hoofd had. Schrijven is schrappen. In plaats daarvan kwam het beeld dat elke speler de werkelijke gedachte gingen uitbeelden tijdens het potje Uno. De studenten waren aan het spelen, maar in werkelijkheid waren zijn in gedachte met totaal iets anders bezig.

 

We hebben hard gewerkt met elkaar en we hebben een prachtige tijd gehad. Ik ben eenieder dankbaar.

 

Lieve Minte, Mare, Emma, Take, Eline, Eva, Marnix, Femke, Paula, Lisanne, Arie, Josje en Stella,

Bedankt voor jullie inzet, gevoel voor humor en energie!

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0