De titel van deze blog zegt eigenlijk al wat we gaan doen. We gaan aan de slag met stabiel. Een toneelstuk in een iets traditionelere vorm. Een toneelstuk over een gezin dat zich afspeelt in een woonkamer. Het is ook verder niet de bedoeling dat we een klucht gaan maken en Het is ook zeker niet de bedoeling dat het op een klucht gaat lijken. Dit moet een toneelstuk worden wat serieuzer is. Niet dat ik bedoel te zeggen dat ik nooit toneelstukken maak of een serieuze manier, maar In dit toneelstuk zal iets minder te lachen zijn.
Dit is ook de eerste keer dat ik echt een thema aankaart. Verlies is echt het belangrijkste thema van dit toneelstuk. Angst van verlies is een goede tweede plek. Er zijn veel verschillende soorten en niveaus van verlies instabiel. Het meest in het oog springend is het verlies aan stabiliteit dat gevaarlijk in stand gehouden wordt door Charlotte. Charlotte begint het stuk mijmerend over een gezond verstand, een aandoening, althans in Charlotte's gedachte die gemakkelijk verloren kan gaan. Charlotte vraagt zich af wat er zou gebeuren als ze haar gevoel voor het rationele zou verliezen of het contact. Met haar eigen emotionele realiteit. Ze probeert ook Iedereen te overtuigen om zijn of haar emoties te onderdrukken. Charlotte gelooft dat door te zeggen dat de emoties weg zijn. De omstandigheden zullen terugkeren naar een toestand die lijkt op normaal. Een gemiste kans is een ander soort verlies. Dat wordt weergegeven in het toneelstuk. Charlotte heeft de kansen van de jeugd verloren van het krijgen van nog een kind, Charlotte's zoon Merlin. Heeft zijn kans op een getrouwd leven. Kinderen krijgen iets anders met zijn leven doen dan dronken worden verloren. Melodie, de dochter van Charlotte, heeft verschillende liefdesrelaties verloren. Ze is ook haar Kamer kwijtgeraakt, symbolisch voor het verlies van haar jeugd. Melodie en meer lang hebben ook hun vader verloren die in hun jeugd stierf. Dit verlies rouwt Charlotte als verlies van liefde. Er is ook het algehele verlies van privacy en rust. Wanneer Charlotte en Raymond worden binnengevallen door Rob en Fabienne.
Zoals je ziet, is dit meer dan Alleen een humoristisch stuk. Ik wilde eens iets anders proberen, wat niet gedreven wordt door lach. Ik wilde eens iets anders proberen, wat gedreven is door verlies. Er zit uiteraard hier en daar een humoristische toon. Ik weet niet of ik het publiek per se aan het denken wil zetten. Wat ik altijd wil blijven doen, is het publiek vermaken. Wat ik altijd zal blijven streven is dat het publiek een hele fijne avondvoorstelling heeft. Niet te vergeten de mensen die In de middag komen.
We binnen met de repetities in september om de voorstellingen in maart te kunnen opvoeren. Dit ga ik uiteraard niet alleen doen. Rocco, Alleta, Lynn, Marc, Hugo en Lisette gaan spelen! Onwijs veel zin in!
Reactie schrijven